تازه عروسی کرده بودند.با چند تا از دوستان قرار گذاشتیم گل و شیرینی بخریم و یه سری بزنیم. 
خانه شان کوچک بود. یک پذیرایی دوازده متری داشتند.
روی دیوار بالای پذیرایی یک قاب بزرگ خالی بود. برای همه مان سوال شده بود. تا حالا ندیده بودیم کسی قاب خالی به دیوار پذیرایی خانه اش بچسباند. 
عاقبت من طاقت نیاوردم و به نمایندگی از همه پرسیدم: این قاب خالی چیه!؟ نکند به زودی در این مکان عکس عروسی تان نصب می شود!؟ بچه ها خندیدند.
خودش هم لبخندی زد و جواب داد: نه... این قاب جای خالی عکس امام زمان است. می خواهیم وقتی حضرت مهدی ظهور کردند و چهره شان را همه دیدند عکس شان را به دیوار خانه مان بچسبانیم!
همه مان مات و مبهوت شدیم.
یکی پرسید: پس چرا از حالا قاب خالی زده ای به دیوار؟ هنوز که آقا ظهور نکرده اند.
فوری جواب داد: همین دیگر...می خواهیم همیشه یادمان باشد یک چیزی توی زندگی مان کم داریم.هر لحظه که این قاب خالی را می بینیم یادمان می افتد که منتظر ظهور باشیم ...

بسم الله

میبینی صف بهشتی‌ها را

شاگردهای مدرسه عباس

بچه‌های خمینی

سربازهای سیدعلی...

بسم الله

ادخلواها بسلام امنین

شاید آن آخرهای صف جایی برای من و تو باشد...

پ.ن:

تبریک میگم میلاد حضرت زهرا(سلام الله علیها ) روز مادر و روز زن رو 

شاید زبان حال حضرت علی "علیه السلام " :

نرو از کنارم

نگارم 

بری می میرم ... 

قدم زدم، نرسیدم به گام های شما

 و محو بارش برف است رد پای شما

 به حال و روز خودم گریه می کنم وقتی

 که رفته اید و دلم هست مبتلای شما...

 شهدا گاهی نگاهی ...

کهف را عاشق شوی 

اخر شهیدت می کنند ...